Tegoroczna laureatka literackiego Nobla Han Kang „ma wyjątkową umiejętność zwracania uwagi na związek ciała z duszą, życiem i śmiercią” – powiedział przewodniczący komitetu noblowskiego Akademii Szwedzkiej Anders Olsson. W Polsce ukazało się kilka jej książek, m.in. „Wegetarianka”, „Biała elegia” i „Nadchodzi chłopiec”. Dziennikarze zebrani w czwartek w Sali Starej Giełdy, siedzibie Akademii Szwedzkiej, byli zdziwieni nieoczekiwanym werdyktem. Zaraz po ogłoszeniu, że tegoroczną noblistką została pisarka i poetka z Korei Południowej Han Kang, wśród zebranych zapanowała cisza.Choć wcześniej spekulowano, że tegoroczny Nobel może trafić do kobiety i nie będzie to twórczyni wywodząca się z kultury Zachodu, to 53-letnia Han Kang nie była wymieniana wśród faworytów. To pierwsza pisarka z Korei Południowej, która otrzymała Nagrodę Nobla.Międzynarodowym przełomem w jej karierze była książka „Wegetarianka” z 2007 r., w której opisała brutalne konsekwencje decyzji bohaterki powieści, która za wszelką cenę postanawia nie dostosowywać się do przyjętej przez większość normy i zaprzestaje spożywania mięsa.”Jej wrażliwość na pokrzywdzonych – często kobiety – daje się silnie odczuć w tej pełnej metafor prozie. W powieści +Greek Lessons+ z 2011 r. pełna tkliwości miłość rozkwita między kobietą, która utraciła zdolność mowy, a tracącym wzrok nauczycielem starożytnej greki. Książka stanowi pełną piękna medytację na temat straty, intymności i natury samego języka” – powiedział przewodniczący komitetu noblowskiego Akademii Szwedzkiej Anders Olsson.Han Kang urodziła się w 1970 r. w Gwangju. Od dziesiątego roku życia mieszkała w Seulu, gdzie przeprowadziła się z rodziną. Zaczęła pisać jako 14-latka. Była córką pisarza, dorastała w domu pełnym książek. Studiowała filologię koreańską na Yonsei University. Debiutowała jako poetka, publikując pięć wierszy, w tym „Zimę w Seulu”. Pierwszy zbiór opowiadań zatytułowany „Yeosu” opublikowała w 1995. Jej twórczość obejmuje zbiory opowiadań „Fruits of My Woman” (2000), „Fire Salamander” (2012); powieści: „Czarny jeleń” (Black Deer, 1998), „Twa zimna dłoń” (Your Cold Hands, 2002), „Wegetarianka” (The Vegetarian) (2007), „Breath Fighting” (2010) i „Lekcja greki” (Greek Lessons, 2011), „Nadchodzi chłopiec” (Human Acts) (2014), „Biała elegia” (The White Book) (2016), „Europa” (2019). W Polsce ukazało się kilka jej książek w przekładzie Justyny Najbar-Miller: „Wegetarianka” (wyd. Kwiaty Orientu), „Nadchodzi chłopiec” (wyd. W.A.B. 2020), „Biała elegia” (wyd. W.A.B. 2022) oraz „Nie mówię żegnaj” (wyd. W.A.B. 2024).Najsławniejsza powieść noblistki, „Wegetarianka”, to historia o walce o własną tożsamość w koreańskim, patriarchalnym społeczeństwie. Młoda mężatka rezygnuje z jedzenia mięsa, tym samym wyłamuje się z norm i społecznych obyczajów, które są ściśle przestrzegane w jej kraju. +Jej wegetarianizm spotyka się ze sprzeciwem najbliższych, a porządek jej codziennego życia zostaje zaburzony. Metamorfoza ciała i umysłu kobiety zaprowadzi ją w nieznane rejony. Stanie się też jeszcze coś innego – rezygnacja z jedzenia mięsa jest jedynie początkiem znacznie głębszej przemiany. Za „Wegetariankę” pisarka otrzymała Międzynarodowego Bookera w 2016 r.W styczniu tego roku nakładem W.A.B. ukazała się najnowsza książka noblistki – „Nie mówię żegnaj”. „Opowieść rozgrywa się w cieniu masakry, do jakiej doszło pod koniec lat 40. XX w. na południowokoreańskiej wyspie Jeju, w której zginęły dziesiątki tysięcy ludzi, w tym dzieci i starcy. Zostali oskarżeni o kolaborację i rozstrzelani (…). Bohaterowie opowieści noszą w sobie tragedię, jaka spotkała ich krewnych (…). Han Kang ukazuje nie tylko władzę, jaką przeszłość sprawuje nad teraźniejszością, ale także starania o to, by to, co zostało zepchnięte w mrok i zbiorowe zapomnienie, znów zostało wystawione na światło dzienne, a trauma przemieni się w projekt artystyczny” – mówił o tej powieści sekretarz Szwedzkiej Akademii Anders Olsson.W „Nie mówię żegnaj” Han Kang opisuje nie tylko wydarzenia historyczne, ale także przedstawia w przejmujący portret trzech kobiet oraz wpływ, jaki miała na nie doznana przemoc i strata. Przede wszystkim jednak stawia ważne pytania dotyczące pamięci zbiorowej czy odpowiedzialności historycznej.”Pamiętam, że kiedy kilka lat temu ktoś mnie zapytał, o czym napiszę następną powieść, odpowiedziałam, że mam nadzieję, że będzie to powieść o miłości. Nie zmieniłam zdania. Mam nadzieję, że jest to powieść o miłości bez granic” – mówiła o powieści sama pisarka.Sekretarz Akademii Szwedzkiej Mats Malm powiedział, że rozmawiał z laureatką przez telefon. „Wygląda na to, że zadzwoniłem w środku zwyczajnego dnia – pisarka właśnie skończyła kolację ze swoim synem. Kompletnie nie była przygotowana na tę wiadomość, ale zaczęliśmy omawiać szczegóły jej grudniowej wizyty w Sztokholmie”. Źródło: PAP; X.comDziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca.Więcej takich artykułów znajdziesz na stronie głównej portalu https://tvrepublika.pl